การมีคู่พันธะเป็นแร้งปีศาจไม่ใช่เรื่องตลก ใครๆ ก็รู้ว่าพวกอีแร้งนั้นหน้าตาดูไม่ได้ หัวล้าน คอยื่น ทั้งยังกินซากศพอยู่เป็นนิจ ไม่มีส่วนไหนคู่ควรกับหงส์ปีศาจอย่าง เฟรย์เออร์ เลยสักนิด

ทว่าทันทีที่เฟรย์ได้พบหน้า เขาจึงรู้ว่าแท้จริงแล้วแร้งปีศาจนั้นต่างไปจากคำเล่าลือ 'โลคาน' นั้นตัวสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลาดิบเถื่อน เพียงแค่ถูกสายตาคู่นั้นมองมาก็เหมือนถูกจับเปลื้องผ้าต่อหน้าธารกำนัล

อยากไปกับท่าน อยากอ้าขาต่อหน้าท่าน อยากให้ท่านจับหัวข้ากดลงไปในบ่อราคะจนกว่าจะขาดใจตาย

"เผื่อเจ้าไม่รู้ ข้าอ่านความคิดเจ้าได้นะเจ้าสาวที่รัก"
"เช่นนั้นท่านรออะไรอยู่"
"รอแต่งงานก่อนค่อยคุยเรื่องนี้กันอีกที"
"หัวโบราณ!"

แร้งปีศาจนิสัยหยาบกระด้างตนนั้นเข้ากับความคิดหัวโบราณที่ไหน!
เฟรย์อยากได้โลคานและเขาก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา คอยดูแล้วกันว่าแร้งแก่อดอยากปากแห้งมาเป็นร้อยปีอย่างนั้นจะทนมองเฟรย์ยั่วยวนได้ไปอีกสักกี่น้ำ